اگر سوار آسانسور شویم، پس وقتی به بالا می رسیم، هیچ تغییر فیزیکی در بدن ما ایجاد نمی شود. چون تنها کاری که انجام مید هیم، ایستادن است: در حالی که دستگاه همه کارها را انجام می دهد. ولی وقتی از پله ها بالا میر ویم دست کم چند اتفاق کوچک می افتد، کالری می سوزانیم، از عضلات مان استفاده میکنیم و ضربان قلبمان با بالا رفتن بیش تر می شود. بنابراین وقتی از پله ها بالا میرویم در مقایسه با زمانی که از آسانسور استفاده می کنیم. تغییرات فیزیو لوژیکی خاصی در بدن مان روی می دهد. همین موضوع در زندگی هم صدق می کند (البرت گری گفته افراد موفق عادات انجام کار هایی را شکل می دهند که افراد نا موفق دوست ندارند انجامشان دهند.

همین عادت است که اهمیت دارد. موفقیت اغلب نتیجه تصمیمات مهم ما نیست، ناشی از مجموعه کار های کوچک و به ظاهر بی اهمیت ماست. موفقیت همیشه در نتیجه ترجیح کار های سخت و درست به کار های آسان و اشتباه بدست می آید.